امام صادق علیه السلام فرمودند : بهشتیان ( آنهائی که به بهشت میروند ) چهار نشانه دارند :
1ـ روی گشاده دارند : یعنی همیشه متبسم و لبخند برگونهها دارند .
2ـ دست دهنده دارند : دست و دلبازند ،کریم و بخشندهاند ، خسیس و کٍنس و بخیل نیستند .
3ـ زبانیگویا و صریح دارند : حرف راست میگویند و منافق نیستند که دو رو داشته باشند .
4ـ قلبی پُر از محبت دارند : نسبت به خداوند عزّوجلّ و بعد به أنبیاء و أهل بیت علیهم السلام قلبی پر از محبت دارند و همچنین نسبت به خانوادة خود اظهار محبت میکنند .
بهشتیان و دوزخیان
شخصی از ابوذر غفاری پرسید: چرا مردن برای ما ناپسند است؟ ابوذر در پاسخ
فرمود: به این علت که شما دنیای خود را آباد کرده‌اید و آخرت خود را خراب و ویران
نموده‌اید در این دنیا به هوسها و معصیتها پرداخته و هر چه داشته‌اید در این دنیا
مصرف کرده‌اید ، زاد و توشه‌ای برای آخرت پیش نفرستادید و البته برای شما گران
و ناگوار خواهد بود که از محل آباد به محل خراب و ویران کوچ کنید .
گفت: ای ابوذر! حال ما هنگام ورود به جهان آخرت چگونه است؟ ابوذر فرمود:
مردم دو دسته‌اند: « نیکوکاران و زشت‌کاران » اما نیکوکاران مانند کسانی
هستندکه مدتها از خانه و کاشانة خود، از آشنایان و بستگان خویش دور بوده و
اکنون وارد خانه وکاشانة خود می‌شوند و بستگان و اهل خود را دیدار می‌نمایند ،
چه نشاط و سروری به این فرد دست می‌دهد؟ چقدر خوشحال و خشنود
می‌شود؟ نیکوکاران هم این چنین هستند بر خدای مهربان و بهشت زیبای او وارد
می‌شوند و مورد استقبال ملائکه و پیامبران و ابرار و اولیاء واقع می‌شوند و از
نعمتهای بیپایان بهشتی بهره‌مند می‌گردند .
اما گنهکاران و زشت‌کاران مانند شخص مجرم و جنایتکاری هستند که گریخته
باشد وقتی او را دستگیرکنند و بازگردانند تا به جزای جرم و جنایتش برسانند ، چه
حالی دارد؟ خود را گرفتار اعمال خود می‌بیند گنهکار هم یک چنین حالی دارد ، خود
را گرفتار خشم و غضب و عذاب پروردگار می‌بیند که از عبودیت پروردگار متعال تجاوز
کرده و به حقوق بندگان او تعدی کرده است ، سرکشی و زیاده‌روی و هوسبازی
نموده و اینک باید در نزد خدای منتقم حاضر شود ، حالت شرمندگی سوزنده‌ای به
او دست می‌دهد و خود را مستحق عذاب می‌بیند و سرانجام کشان‌کشان او را به
جهنم می‌برند .
آن شخص پرسید: ای ابوذر بگو بدانیم حال ما پیش خدا چگونه است ؟
بهشتی‌هستیم یا جهنمی ؟ ابوذر فرمود: اعمال خود را به کتاب خدا عرضه کنید ،
ببینید خدا در کتابش چه می‌فرماید و شما چگونه‌اید ، خدا می‌فرماید: « ابرار »
بهشتیند و « فجار » جهنمی ، بنگرید که شما از ابرارید یا فجار ؟
« إنَّ الأبْرارَ لَفی نَعیْمٍ وَ إنَّ الْفُجّارَ لَفی جَحیْمٍ »
« نیکوکاران عالم در بهشت پُر نعمتند و بدکاران در آتش دوزخ معذبند »
« سورة انفطار آیة 13و 14 »
باز پرسید: پس رحمت خدا چه می‌شود ؟ ابوذر فرمود: رحمت خدا به افراد
نیکوکار بسیار نزدیک است« اصول کافی جلد 4/197 » و بازگشت انسان در آخرت
بناچار به یکی از این دو منزل است: یا در بهشت مسکن می‌گزیند و یا به جهنم
داخل می‌شود .
منبع: ثقلین
تاریخ : شنبه 91/9/11 | 3:17 عصر | نویسنده : ف.س | نظرات ()
